CLUB DE LECTURA (9 / 2023 - 2024)

 Hoxe é a última sesión que dedicaremos ao libro O neno de lume de Ledicia Costas.

 

   Nesta xuntanza falamos moito sobre o final do libro pero tamén sobre as emocións e a importancia de controlalas partindo de dous fragmentos do libro:

 "A nena agachouse para coller outra pedra do chan e entón Morgan sentiu que os seus ollos se incendiaban. Non había volta atrás. Non sabía como deter aquilo. Nese momento non podía, era como se a súa rabia tivese vida propia" (Páxina 102)

"Quixo aguantar as bágoas, e iso provocou que lle doese moito a garganta, como se lle estivesen cravando alfinetes.

- Non as tragues - suxeriulle Anna-. Eu fíxeno unha vez e tiven unha indixestión tremenda. A miña barriga inchouse coma un globo por mor das bágoas e tardou días en recuperar o seu tamaño normal" (Páxina 131)

      Debemos deixar saír as nosas emocións? Que podo facer se me sinto superado por unha emoción? Cales son as emocións "malas" e cales as "boas"?

  Tamén falamos sobre os tipos de narradores que existen xa que nalgúns pasaxes da lectura, atopámonos cun narrador en 2ª persoa que fala como se se dirixise directamente aos que estamos lendo:

"E ti, que pensas? Si, ti, a persoa que está lendo esta historia. Cres que Anna inventaba todas aquelas cousas ou que había algo de verdade?" (Páxina 85)

"Imaxino que tes curiosidade por saber que foi o que atopou Morgan máis alá da néboa." (Páxina 135)

  

    Ademais Julia e Dunia trouxeron unhas imaxes duns reloxos como os que nomea Culpepper, parecidos a reloxos de cuco pero que indican o tempo que vai facer e explicáronnos como funcionan

   Despois quixemos facer como os protagonistas da historia: comer un anaco de red velvet no salón da casa de Culpepper aínda que a tarta non era tan red senón que quedou un pouco pink, e o salón da casa cambiámolo pola biblioteca do colexio.

 

   E se vos estades preguntando de onde saíu esta tarta, pois contarvos que a fixeron algúns membros do club o día anterior:

 

-  Primeiro houbo que facer o biscoito con colorante vermello, esperar a que enfriara e cortalo a metade.

 

- Despois houbo que mollar o biscoito cun almibre feito con agua e azucre. Para este proceso fixeron buratos na tapa dunha botella de auga.

 

 

- Unha vez que o biscoito estivo mollado, prepararon a crema pasteleira para o recheo e tapárono.

- Para finalizar montaron clara de ovo a punto de neve cun pouco azucre para decorar.

- E listo! Así quedou a nosa versión da red velvet apta para intolerantes á lactosa!!

   Unha tarta moi saborosa que desfrutamos no remate da sesión mentres resolvíamos a actividade pendente da sesión anterior, lembrades? Cada un tiña que pensar nun apodo que o definise e deixalo dobrado na mesa e os demáis tratar de adiviñar a quen correspondía cada un.

 

   Así, entre bocado e bocado, enterámonos de quen eran Lady Tallarín, Cabezanube, Dona Rateira, Avalancha, Dona Perfeccionista, Aracnofóbica, Don Comillón...  Unha actividade moi divertida que nos deixou moi bo sabor de boca e con ganas de que chegue a próxima sesión!!