O noso centro tivo a oportunidade de participar nunha videoconferencia coa Base Antártica Española "Gabriel de Castilla" de Illa Decepción para coñecer de primeira man o seu labor e as actividades que están realizando alí.
"Comezo a ver nenos e nenas fartos de televisión e aburridos cos xogos informáticos que se illan cun libro e se deixan levar pola historia narrada... porque non hai un espectáculo máis fermoso que a mirada dun neno que le". G. Grass
jueves, 29 de febrero de 2024
CAMPAÑA ANTÁRTICA ESPAÑOLA
CLUB DE LECTURA (9 / 2023 - 2024)
Hoxe é a última sesión que dedicaremos ao libro O neno de lume de Ledicia Costas.
Nesta xuntanza falamos moito sobre o final do libro pero tamén sobre as emocións e a importancia de controlalas partindo de dous fragmentos do libro:
"A nena agachouse para coller outra pedra do chan e entón Morgan sentiu que os seus ollos se incendiaban. Non había volta atrás. Non sabía como deter aquilo. Nese momento non podía, era como se a súa rabia tivese vida propia" (Páxina 102)
"Quixo aguantar as bágoas, e iso provocou que lle doese moito a garganta, como se lle estivesen cravando alfinetes.
- Non as tragues - suxeriulle Anna-. Eu fíxeno unha vez e tiven unha indixestión tremenda. A miña barriga inchouse coma un globo por mor das bágoas e tardou días en recuperar o seu tamaño normal" (Páxina 131)
Debemos deixar saír as nosas emocións? Que podo facer se me sinto superado por unha emoción? Cales son as emocións "malas" e cales as "boas"?
"E ti, que pensas? Si, ti, a persoa que está lendo esta historia. Cres que Anna inventaba todas aquelas cousas ou que había algo de verdade?" (Páxina 85)
"Imaxino que tes curiosidade por saber que foi o que atopou Morgan máis alá da néboa." (Páxina 135)
Ademais Julia e Dunia trouxeron unhas imaxes duns reloxos como os que nomea Culpepper, parecidos a reloxos de cuco pero que indican o tempo que vai facer e explicáronnos como funcionan
Despois quixemos facer como os protagonistas da historia: comer un anaco de red velvet no salón da casa de Culpepper aínda que a tarta non era tan red senón que quedou un pouco pink, e o salón da casa cambiámolo pola biblioteca do colexio.
- Despois houbo que mollar o biscoito cun almibre feito con agua e azucre. Para este proceso fixeron buratos na tapa dunha botella de auga.
- Unha vez que o biscoito estivo mollado, prepararon a crema pasteleira para o recheo e tapárono.
- E listo! Así quedou a nosa versión da red velvet apta para intolerantes á lactosa!!
miércoles, 28 de febrero de 2024
DÍA DE ROSALÍA - 2024
Ademais das ilustracións tamén fixemos un certame de investigación no que o alumnado de primaria tiña que investigar sobre a biografía e as obras de Rosalía de Castro e cubrir unhas fichas elaboradas por varios centros educativos de A Coruña que eles mesmos compartiron con nós a través do e-mail.
Hoxe despois do visionado das montaxes dos videopoemas, entregamos os agasallos ao alumnado que participou neste certame porque o fixo moi ben!!
martes, 27 de febrero de 2024
AS FAMILIAS CONTAN: Familia de Aldán
Hoxe estiveron na biblioteca Aldán e a súa nai Tamara para compartir con nós o libro Alicia y el cerebro maravilloso escrito por Nazareth Castellanos.
Á nai de Alicia encántalle ler libros sobre o funcionamento do corpo humano pero a Alicia resúltalle aburrido porque hai moitas palabras difíciles e non entende nada; aínda que todo cambia cando coñece á Coneja Cajal e ao seu espello máxico co que pode ver o que hai dentro do seu corpo.
O primeiro que viu foi unha noz xigante que resultou ser o seu cerebro. Sobre el descubriu moitas cousas que non sabía: pesa máis de un quilo e medio, encárgase de procesar toda a información, é o órgano máis comellón e comunica todo o corpo formando un precioso bosque de neuronas ao que hai que coidar.
Alicia tamén coñeceu á eiruga xardineira que lle ensinou a ler e lle explicou que cada vez que aprendemos algo as ramas das árbores dos nosos bosques de neuronas medran e enlázanse entre si facendo o bosque moito máis fermoso.
A continuación coñeceu a uns xemelgos que a levaron á zona da memoria onde se atoparon cun cabaliño de mar moi especial que nos axuda a lembrar un montón de cousas.
A seguinte parada nesta viaxe polo cerebro foi nunha améndoa (amígdala) que medra con sentimentos como a rabia ou a tristeza mentres que cando te sintes ben volve ao seu tamaño normal. Esta améndoa é a encargada das emocións.
Outro personaxe que coñeceu Alicia foi a Raíña de corazóns, chamada tamén Atención. Ela pode facer que só vexas unha cousa e as outras desaparezan; pero como isto era un pouco difícil para Alicia e a súa améndoa estaba comezando a crecer outra vez, a Raíña levouna cos seus trompetistas para que aprendese a respirar e relaxarse: inspirar, expirar, inspirar, expirar...