VIAXANDO POLAS LETRAS (7/2022 - 2023)

    Hoxe tivemos a sétima sesión do club de lectura deste curso na que rematamos a lectura do libro Un mundo para Maruxa de Estefanía Padullés.

   

   Durante esta sesión reflexionamos sobre varios aspectos relacionados cos últimos capítulos do libro. 

   Comezamos fixándonos nun diálogo entre Hugo e Lucía no capítulo dez: 

"E a min, que me importan eses bichos gordos? - preguntou Hugo, un chulo de quinto que se cría moi duro -. Se son tan parvos como para comer as bolsas de plástico, se cadra merecen extinguirse. [...]

- Hugo, a ti gústache o polbo, verdade? E comer marisco, que sempre te pos morado nas feiras - replicou Lucía, unha moza da clase de Hugo, ao parecer moito máis lista que el -. Pois se cadra a ti a foca dáche igual pero se o mar está contaminado, tampouco vai haber peixe nin marisco para que ti comas. E a túa nai non traballa de mariscadora? E que cres que vai facer se queda sen traballo? E ti?" 

   Pero nós non vivimos preto do mar, nin coñecemos a ninguén que viva do mar, entón... por que teriamos nos que preocuparnos de que o mar se contamine?

  Rapidamente chegamos á conclusión da importancia de manter os mares limpos e libres de contaminación xa que inflúe na calidade da auga, nos peixes cos que nos alimentamos, nas praias a onde imos de vacacións...

    O seguinte tema de reflexión partiu dun diálogo do capítulo once: 

"- Exactamente! - asentiu Susana -. Esa é a primeira parte do plan, reducir a cantidade de plástico que usamos. Substituiremos o plástico por outras cousas. E para aprender a facer iso viñemos ao lugar onde habitan os expertos en vivir sen plásticos: a residencia de maiores! [...]

- Eu pensaba que os expertos eran os políticos ou os científicos - dixo un neno."

    As cuestións relacionadas con este diálogo foron: poden os maiores da residencia ensinarnos algo a nós? Como poden ser expertas en algo unhas persoas tan maiores? Como vivían eles? Como facían a compra? 

   Claro que os nosos maiores poden ensinarnos moitas cousas! Pensamos como sería á súa vida cando eran máis xoves e falamos doutras formas de mercar: das bolsas de tea, dos envoltorios en papel, dos envases de vidro, de oficios como o de leiteira...

   E, por suposto, rematamos a xuntanza falando da importancia da reglas dos 3 R: Reducir, Reutilizar e Reciclar, e do que podemos facer nós para levalas a cabo; así como do bo que debía ser conseguir que estes animais se recuperaran e puidesen volver ao mar.